Hilmi Yavuz – searchable text

For original page – click here

kimlik sonnet’si

ben aynada büyüdüm, aynalar ise bende;
acıları gezerken, sözlerimizle ikiz;
birlikte olduğumuz, âh, o ürkünç bedende
bakarken kendimize, sevişen günlerimiz
birer birer görünüp dibe çöker… âh, kısır
bir yolculuk bizimki… hani durak, yol nerde?
hangimiz ötekine giz oluruz ya da sır?
ayna tende dağılır, ten aynada yiter de
fırtına saatlerde aşklardaki ince kum
üstüme yığılırken, akşamları kederle
-ve sanki sevişirmiş gibi ikindilerle,
o dökülüp düşerse, kırılan ben olurum…

kimliğim öldü benim, çoktan geçtim adımdan,
âh, başka bir şey değilim aynalarımdan…

the identity sonnet

i grew up in a mirror and the mirrors, they are in me
while their sorrows roam about, to our words a twin
our being together, ah, in that terrifying body
as we look at ourselves, the days we made love in
appear one by one and sink to the bottom… ah, barren
this journey of ours . . . but the stopping place, the road where?
which of us is a mystery to the other or silvering even?
the mirror dissolves in the skin, this skin is lost in the mirror
while the fine sand of passions, in storm-battered
hours, piles over me, in the twilight if it fade—
with grief and afternoons as if having made
love—and fail, i am the one who is shattered

my identity has died, i renounced my name long before
alas, now i am my mirrors and am nothing more…

Source

Hilmi Yavuz (2007), Büyü’sün, Yaz! Toplu Şiirler (İstanbul, Yapı Kredi Yayınları), 277. English translation by © Walter G. Andrews in Hilmi Yavuz (2007), seasons of the word, translated by Walter G. Andrews (Syracuse, N.Y., Syracuse University Press) 175.