Michael Psellos – searchable text

For original page – click here

 

The movements of the soul are similar to the movements of heaven

Τν πρωτοτύπων ορανο κινημάτων
κα τν ν ατ προσφυν παθημάτων
εροις παρμν εκόνας κεκρυμμένας.
νος γρ μν οα λαμπρς φωσφόρος
τν λιόν πως εκονίζει πανσόφως,
τς δα σελήνης στν ψυχ τύπος.
μν γάρ, ς κάλλιστος, ς φωστρ μέγας,
λος διαυγής στιν, στραπηβόλος,
ψυχ δέ, προσπεσοσα σώματος φύσει,
ξ μισείας σπερ αγάζει μόνον·
τ μν γρ ες νον προσφυς νηγμένον
φωτς μετέσχεν σπερ κ πρώτου φάους,
τ δα γε πρς ασθησιν μπεσν κάτω
κα φωτς μοίρησε κα σκότους γέμει.
μν γρ κρότησι τν νω λόγων
βρύει διαυγε γνωστικς λαμπηδόνι·
δέ, πρς ατ τ σκι καθημένη,
κεθεν μαύρωσεν ατς τν φύσιν,
καί πως σκοτώδης, χλύος πεπλησμένη,
ποδραμοσα τν νοητν φωσφόρον
συνέσχεν ατο τς διαυγες λαμπάδας.
Κκε μέν στι γ, σελήνη, φωσφόρος,
ψυχ δ κα σρξ δε κα νος προσφόρως·
ν ον πρς ν πως ντίθες, πλν ελόγως,
πρς λιον νον, σμα πρς γν εθέτως,
τν ψυχικν δ πρς σελήνην οσίαν.
μν γρ ατόχρημα φωτς οσία,
τ σμα λαμπρότητος στερημένον,
ψυχ δ τυγχάνουσα μέση τν δύο
τ μν τέτευχε φωτς ς νο πλησίον,
τ δο τέτευχεν γγς οσα σωμάτων.

Νόος, πτέρυξι καρδίας […],
ες ορανος νελθε συντομωτάτως,
τν γγέλων δίελθε τς μυριάδας,
ρχαγγέλων πάρελθε τς τριαρχίας,
θεί θρόν πρόσελθε τ τς τριάδος

You will find in us a hidden image
of the primordial movements of heaven
and of the inherent passions in it.
Our intellect, as a shining light-bearer,
represents in some way the very wise sun.
The soul is an imitation of the moon.
As the most beautiful and greatest light
the intellect is all luminous and bright.
But the soul, after falling in the nature of the body,
only shines in a half.
Whatever is brought aptly to the intellect
has a participation in the light as in the first one.
But if something falls down to perception,
it will be deprived of light and full of darkness.
While the intellect hears the sublime words
and refers them wisely with splendid bright,
the soul, sitting amid shadows, is darkened there in her nature.
In the dark somehow, surrounded by obscurity
and running out of the intelligible light,
embraces its shining rays.
And here is the earth, moon, light-bearer,
soul and flesh and mind accordingly.
One against another they oppose somehow, save in good language, intellect with the sun, body with the earth,
animated substance with the moon.
For the intellect is naturally the substance of the light,
the body has not any bright,
and the soul, which happens to be between both of them, participates of the light when close to the intellect,
and does not participate, when near the body.

Intellect, with the wings of the heart […],
Go up most swiftly to heavens,
Cross the angelic multitudes,
Advance through the triarchies of archangels,
Arrive before the divine throne of Trinity […]

Source

English translation by © David Hernández de la Fuente.